Barbine ze szpinakiem i jajkiem na miękko

Kiedy byłam mała nigdy nie mogłam zrozumieć dlaczego dzieci nienawidzą szpinaku. Co takiego okropnego może kryć się w tej delikatnej zielonej papce? Całkowicie pojmowałam niechęć do brukselki, której nie wzięłam do ust od czasu pamiętnego obiadu u dziadków w 1998.Jednak ogólny wstręt do szpinaku do tej pory jest dla mnie ogromną tajemnicą. Jako mała dziewczynka zajadałam się tym przyrządzonym przez babcię. Myśląc o szpinaku przypominają mi się beztroskie wakacje spędzone na działce, polowanie na jaszczurki, rowerowe wypady nad jezioro i wstawanie o piątej rano tylko po to by pójść z dziadkiem na grzyby.
Babcia podawała szpinak smażony na masełku natomiast moja wersja jest nieco inna, bardziej skierowana w stronę słonecznej Italii niż niewielkiej kurpiowskiej wsi.

Składniki (na 1 porcję) :

• szpinak (ja zdecydowałam się na ten mrożony i zużyłam 1/4 opakowania)
• sól czosnkowa
• pieprz cytrynowy
• 1/4 kieliszka białego wina
• 1 gniazdko makaronu barbine
• jajko
• oliwa z oliwek

Na rozgrzaną oliwę wrzucamy zamrożony jeszcze szpinak. Dusimy na małym ogniu mieszając co jakiś czas. Doprawiamy solą czosnkową i pieprzem cytrynowym (według uznania, jednak proponuję nie ograniczać się z  solą czosnkową). Po 7 minutach wlewamy 1/4 kieliszka białego wina. Dusimy wszystko jeszcze przez 5 minut.
W międzyczasie gotujemy osoloną wodę i wrzucamy do niej makaron barbine. Dodajemy kilka kropelek oliwy aby makaron nam się nie kleił. Gotujemy przez 4 minuty. Odcedzamy i układamy na talerzu. Polewamy pięknie pachnącym szpinakiem utopionym w białym winie.
Następnie gotujemy jajko na miękko. Kroimy i układamy na makaronie.

Smacznego!